Afgelopen vrijdag, 16 januari, stond in de Volkskrant een leuk artikel met als titel: “Verbeter de wereld, denk abstract”.
In het kort gaat het over keuzes die we maken in ons gedrag en die in dit geval betekenis hebben voor het milieu.
Als een verklaring voor ons gedrag wordt in het artikel ook gesproken over ‘loss aversion’.
‘Loss aversion’ is een term die door gedragseconomen wordt gebruikt en staat voor:
“de neiging van mensen om het voorkomen van verlies belangrijker te vinden dan het verwerven van iets nieuws”.
De psychologen Amos Tversky en Daniel Kahneman ontdekten tijdens een van hun experimenten het begrip ‘loss aversion’.
Zij stelden respondenten de volgende vraag:
“Als iemand je € 100 zou geven, zonder verplichtingen, of je krijgt de kans om een munt in de lucht te gooien met 50% kans om € 200 te winnen, welke optie zou je kiezen?”
Hoewel beide opties statistisch gezien gelijk zijn, kiezen de meeste mensen voor de zekere optie van € 100.
De verklaring is dat we blij worden van winst, maar verliezen vinden we verschrikkelijk.
Sterker nog, het gevoel dat we ervaren bij verlies is 2 keer zo sterk dan het gevoel van winst.
Verliezen geeft heel veel psychische stress, omdat we verlies zoveel mogelijk willen vermijden.
We kiezen dus het liefst voor datgene wat we al hebben, weten en kennen.
Nu terug naar mijn vraag.
Is bij loopbaankeuzes ook sprake van “loss aversion”?
Keuzes maken? Leuk! Kansen en mogelijkheden, iets nieuws!
Of ….. toch lastig, spannend, wat laat ik achter als ik iets anders kies?
Je gaat vergelijken, wat heb ik en waar wil ik naar toe? Weet ik wel wat ik wil? Waar zit voor mij de winst?
Andere baan, nieuwe functie, studie, relaties, verhuizing.
‘loss aversion’ betekent in dit geval dat we niet tot een keuze of een stap kunnen komen omdat datgene wat we dan gaan verliezen voor te veel stress zorgt.
Dit verlies en het daarmee samenhangede gevoel willen we graag vermijden.
Gisteren nog tijdens onze workshop waarin een deelnemer letterlijk zei: “ik weet wie ik nu ben en ook al ben ik daar soms niet gelukkig mee, het proces aan gaan om mijn andere ‘ik’ te leren kennen is misschien een kwestie van doen, alleen dat ik nu niet weet waar ik uit zal komen, houdt mij tegen .”
Ondanks dat we al onze kwaliteiten in beeld hebben, de kansen hebben onderzocht, gaan we, gelet op deze zienswijze, toch minder snel een nieuwe stap zetten.
Herken je dat?
En zo ja hoe ga je daar als loopbaancoach mee aan de slag?
En waar ik ook benieuwd naar ben is hoeveel aandacht krijgt het verlies bij loopbaancoaching bij het maken van loopbaankeuzes?
Zijn we daar als loopbaancoaches mee bezig of is alle aandacht gericht op de nieuwe situatie, de winst?
Vanuit PSC ’t KAN zijn wij van mening dat aandacht voor verlies werkt.
In ons werk, individuele coaching en workshops, staan wij ook stil bij het verlies dat je te nemen hebt bij de keuzes die je maakt.
Door er even echt stil bij te staan, vast te pakken, kan je het ook beter los laten en weer een vitale stap naar voren maken.
Erkenning voor wat er is, was en wat er gaat komen.
Op vrijdag 13 en 27 maart en op vrijdag 12 en 26 juni 2015 verzorgen wij een train-de-trainer voor loopbaancoaches met omgaan met verlies als thema.
Met vriendelijke groet,
Eric van Lierop.
